Sprækur karl á fullri ferð

Það var ekkert smá gaman að sjá strákinn þegar ég kom upp í Mosó að sækja hann í dag. Hlæjandi að leika við pabba og labbandi um öll gólf með fullkomnu sjálfsöryggi. Orðinn svo klár í labbinu að það er engu lagi líkt. Hann var alveg að sofna þegar við fórum en vindur upp á 20 m/s í andlitið vakti hann harkalega! Við fukum hreinlega heim og vorum fegin að haldast á veginum. Það var gaman að sjá andlitið á Hildu þegar ég setti hann niður og hann labbaði inn í stofu. Það er eitt að heyra að hann sé farinn að labba, annað að sjá það í fyrsta skipti. Minn borðaði svo hálfan pakka af Gríms plokkfiski og var svo drifinn í náttfötin. Hann tölti fyrst aðeins um en gekk svo að rúminu og horfði ofan í það. Ég tók hann og setti hann í rúmið og hann lagðist strax niður á koddann. Hann spjallaði samt í um kortér í rúminu en sofnaði rétt fyrir átta og sefur sæll hér við hliðina á mér :)