Þreyttur, kvefaður snúlli

Þegar ég kom að sækja snúlla á leikskólann var hann úti í sólinni, hæstáægður að leika í sandinum. Við töltum saman út í bíl og að venju hafði hann enga þolinmæði fyrir því að einhverjar fóstrur vildu tala við mig og bara brunaði áfram. Í bílnum var rosa gaman, ég hafði skrúfað niður rúðurnar og vindurinn lék um þann litla og það var mikið hlegið. Þegar heim kom skellti hann sér beint á mottuna áður en ég gat einu sinni klætt hann úr skónum og flíspeysunni. Kanínan kom og tékkaði á honum en hann bandaði henni í burtu. Eftir að hafa svo rölt um alla íbúð varð minn allt í einu dauðþreyttur og steinsofnaði. Hann svaf í hálftíma og var frekar úrillur þegar hann vaknaði. Var að hósta nokkuð mikið. Hann borðaði hálfan disk af kvöldmatnum og var bara rólegur á mottunni eftir það. Hann sofnaði kortér í níu og sefur eins og engill.